Κόλπος Πρέβελη
Η γυναίκα μου αποφάσισε, όπως κάνει συχνά, ότι έπρεπε να πάμε στον κόλπο της Πρέβελης. Είχαμε ακούσει ότι έχει μια καλή παραλία και φοίνικες. Είχα ακούσει επίσης ότι υπήρχε ένας δρόμος που τώρα πήγαινε κοντά στην Πρέβελη, ο οποίος ξεκινούσε ακριβώς από την ταβέρνα δίπλα στη λίμνη και την όμορφη παλιά βενετσιάνικη γέφυρα στο δρόμο για τη Μονή Πρέβελης.

Λοιπόν, φτάσαμε στην παλιά βενετσιάνικη γέφυρα και πήραμε τον δρόμο που οδηγούσε στην παραλία. Μετά από περίπου 100 μέτρα ασφάλτου, έγινε χωματόδρομος. «Είσαι σίγουρη ότι θέλεις ακόμα να πας;» τη ρώτησα;
Συνεχίσαμε λοιπόν κατά μήκος του δρόμου με τις απότομες πλαγιές και τις απότομες στροφές του και μετά από περισσότερα από οκτώ χιλιόμετρα φτάσαμε σε μια ωραία αλλά ατημέλητη παραλία με μια μεγάλη πινακίδα που έδειχνε προς τα σκαλοπάτια στην πλαγιά του γκρεμού και έλεγε «Παραλία Πρέβελη, δέκα λεπτά»
Αγοράσαμε λίγο νερό από το μίνι μάρκετ (ναι, υπάρχει ένα εκεί) και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε τα σκαλιά. Καθώς ανεβαίναμε, τα σκαλιά γίνονταν πιο απότομα, πιο ψηλά αν θέλετε. «Είστε πραγματικά σίγουροι ότι θέλετε ακόμα να πάτε;» ρώτησα ξανά;

Κόλπος Πρέβελη
Καθώς φτάσαμε κοντά στην κορυφή αυτής της αρκετά δύσκολης ανάβασης, συναντήσαμε ένα στενό μονοπάτι που ελίσσεται γύρω από την πλαγιά του γκρεμού. Σε ορισμένα σημεία έπρεπε να σκύψεις για να περπατήσεις κάτω από τον γκρεμό. Δεν ήταν εύκολο να πας στη ζέστη της ημέρας. Υπήρχαν πολλά περισσότερα σκαλοπάτια και απότομες πλαγιές γκρεμών που φαίνονταν πολύ κάτω. Και μετά φτάσαμε στην τελευταία άκρη και εκεί από κάτω μας ήταν ο κόλπος της Πρέβελης.

Το καταπράσινο ποτάμι κυλούσε κάτω και πάνω στην άμμο και είναι αλήθεια ότι υπάρχουν φοίνικες εκεί.
Μείναμε και οι δύο πολύ ευχαριστημένοι που βρήκαμε τον κόλπο Πρέβελη και έτσι ταΐσαμε τις χήνες δίπλα στη γέφυρα στον μακρύ, σκονισμένο δρόμο της επιστροφής.
Προβολές: 52
