Η απίστευτη συγκομιδή ελιάς, – δική μας πάντως

Πέρυσι μαζέψαμε τις ελιές αρκετά νωρίς, τις πρώτες δύο εβδομάδες τον Νοέμβριο και το λάδι ήταν υπέροχο, αν και λίγο πιπεράτο. Φέτος περιμέναμε λίγο μέχρι την επομένη της Πρωτοχρονιάς, την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου για τη συγκομιδή της ελιάς. Αυτή τη φορά είχαμε μια Incredible Olive Harvest πολύ πιο απασχολημένη και για τα ελαιοτριβεία, με φορτηγά να ανεβαίνουν συνεχώς.

Έχουμε τριάντα δύο ελαιόδεντρα , μερικά από τα οποία μόλις παρήγαγαν ελιές και άλλα που είχαν μάζες. Λένε ότι οι ελιές έρχονται κάθε δύο χρόνια σε ένα συγκεκριμένο κλαδί, οπότε αυτό σημαίνει ότι αυτό που μαζέψαμε πέρυσι, αν και με κάποια βοήθεια, δεν θα παράγουν φέτος. Αυτό φαινόταν σωστό.

Βοήθεια από ντόπιους

Φέτος όμως, αποφάσισα να προσπαθήσω χωρίς τη βοήθεια των ντόπιων (στην πραγματικότητα ήταν μια Ρουμάνα με έναν Γερμανό, έναν Αλβανό και έναν Σύριο, οπότε όταν λέω ντόπιο το εννοώ με την ευρύτερη δυνατή έννοια.) Σίγουρα ήμουν εγώ. η γυναίκα μου και δύο φίλοι μου που είναι και οι δύο Άγγλοι. Ο ένας φίλος ήθελε να βοηθήσει και ο άλλος είχε κάποια εμπειρία και είναι περίπου τα μισά μου ηλικίας. Δεν είχαμε μηχανές συλλογής , περιστρεφόμενες λαστιχένιες λεπίδες που ξεφεύγουν από γεννήτριες. Μόνο δίχτυα, μακριά ξυλάκια και μακριά πλαστικά πιρούνια. Επιπλέον, αγοράσαμε εκατό υφαντές πλαστικές σακούλες για δεκατρία ευρώ στο Alex-Pak. Χωρίς νταλίκα, μόνο το Suzuki Wagon . Κανένα πρόβλημα!

Ο φίλος μου με κάποια εμπειρία μου πρότεινε, κατά τη διαδικασία του κλαδέματος των δέντρων, να κόψουμε τα βαριά φορτωμένα κλαδιά της ελιάς για να τα γδύσει η γυναίκα μου στα δίχτυα. Αυτά τα κλαδιά δεν θα παράγουν το επόμενο έτος και τα δέντρα χρειάζονται πολύ κλάδεμα. Θα διευκόλυνε επίσης τη γυναίκα μου. Επιπλέον έπρεπε να βγάλουμε το κέντρο των δέντρων, να αφαιρέσουμε όλα τα διακλαδάκια και ούτω καθεξής. Λένε στην Κρήτη ότι αν ξαπλώσεις κάτω από μια ελιά με το κεφάλι κοντά στον κορμό θα πρέπει να δεις μόνο ουρανό.

Οι τρεις μας, εγώ και οι δύο φίλοι μου, αρχίσαμε μετά να τρυγάμε με τα δίχτυα κάτω από τα δέντρα και με τα δύο ραβδιά και τη τσουγκράνα. Ήταν πραγματικά πολύ διασκεδαστικό. Τώρα παίρναμε μέρος σε κάτι που συμβαίνει εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια σε αυτό το νησί. Πηγαίναμε από δέντρο σε δέντρο και σε τρεις μέρες τελειώσαμε, συν ότι είχαμε κάνει και λίγο από το κλάδεμα.

Επιτυχία

Να τι πήραμε: πήραμε 365 κιλά ελιές που δημιούργησαν στο πιεστήριο 79 κιλά λάδι. Με το κόστος της πρέσας σε λάδι (8,2 κιλά) καταλήξαμε σε 70,8 κιλά καλό, μη πιπεράτο λάδι. Εξαιρετικό εξαιρετικό παρθένο λάδι που λαμβάνεται απευθείας από τις ελιές. Δεδομένου ότι αυτό είναι πάρα πολύ για τη δική μας χρήση, καθώς και να χαρίσουμε μερικά μπουκάλια, το μειώσαμε στο μισό και πήραμε 35 κιλά στο σπίτι. Τα άλλα 35 κιλά τα πουλήσαμε στον Τύπο και μας δόθηκαν κάτι παραπάνω από εκατό ευρώ που ήταν πολύ περισσότερα από ό,τι πληρώθηκε για οποιαδήποτε εργασία και είχα ακόμα πολλά να πληρώσω για οποιαδήποτε βοήθεια με το τελικό κλάδεμα.

Αυτό ήταν ένα τεράστιο πλεονέκτημα σε σχέση με πέρυσι, όταν καταλήξαμε με μόνο 33 κιλά λάδι και χωρίς κλάδεμα ή οτιδήποτε άλλο. Και πρέπει να πω ότι ήταν μια εμπειρία που αξίζει να γίνει. Εγώ και οι άλλοι το απολαύσαμε πάρα πολύ και δεν ήταν πραγματικά καθόλου ιδρώτας. Απλά εύκολη και διασκεδαστική δουλειά. Λοιπόν, μένει λίγο να κλαδέψουμε, τα δέντρα δεν έχουν κλαδευτεί για περίπου δεκαπέντε χρόνια, αλλά μπορούμε να το κάνουμε τώρα χωρίς πίεση, ακριβώς τις μέρες που λάμπει ο ήλιος.

Η απίστευτη συγκομιδή της ελιάς στέφθηκε με επιτυχία

Έτσι φαίνεται:

Προβολές: 20