Το Αστεροσκοπείο Σκίνακα, Μια εκπληκτική επίσκεψη, σχεδόν.

Αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το Αστεροσκοπείο Σκίνακα. Εδώ είναι οι πληροφορίες του blurb:

«Το Αστεροσκοπείο Σκίνακα βρίσκεται στην κορυφή του Σκίνακα σε υψόμετρο 1750 μ., λίγα χιλιόμετρα μετά τα Ανώγεια και 60 χλμ. από το Ηράκλειο .

Το Αστεροσκοπείο Σκίνακα έχει κατασκευαστεί και λειτουργεί στο πλαίσιο επιστημονικής ερευνητικής συνεργασίας μεταξύ του Πανεπιστημίου Κρήτης, του Ιδρύματος Έρευνας και Τεχνολογίας-Ελλάς (ΙΤΕ) και του Max-Planck-Institut for Extraterrestrische Physik της Γερμανίας.

Το Παρατηρητήριο διαθέτει δύο τηλεσκόπια: ένα τηλεσκόπιο Modified Ritchey Cretien με διάφραγμα 1,3 m (εστιακός λόγος F 7,6) και ένα τηλεσκόπιο 30 cm (εστιακός λόγος F 3,2). Το κτίριο για το μικρό τηλεσκόπιο κατασκευάστηκε το 1986 και οι παρατηρήσεις ξεκίνησαν το 1987.

Το μεγάλο τηλεσκόπιο είναι το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή και τέθηκε σε λειτουργία τον Οκτώβριο του 1995. Το οπτικό σύστημα κατασκευάστηκε από την Carl Zeiss και τα μηχανικά μέρη της DFM Engineering.

Οι ευνοϊκές κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στην Κρήτη (μεγάλος αριθμός νυχτών με καθαρό ουρανό το χρόνο) σε συνδυασμό με τα ψηλά βουνά, τοποθετούν το νησί της Κρήτης στις καλύτερες τοποθεσίες στην Ευρώπη για υψηλής ποιότητας αστρονομικές παρατηρήσεις. Αυτά τα γεγονότα επηρέασαν την ίδρυση του Αστεροσκοπείου Σκίνακα».

Τι Βράδυ

Λοιπόν, ήταν κάποιο βράδυ, πρέπει να πω. Φτάσαμε αφού σκαρφαλώναμε το δρόμο όλο και πιο ψηλά πάνω από τα Ανώγια. Μετά από μερικά χιλιόμετρα, στρίψαμε αριστερά σε ένα μικρότερο δρόμο, όχι πολύ μεγαλύτερο από το μικρό μας αυτοκίνητο και ανεβήκαμε ξανά. Θυμηθείτε, πρέπει να είμαστε περίπου 5.000 πόδια εδώ πάνω. Είναι πολύ ψηλά και παρόλο που ήταν αργά το καλοκαίρι – στην πραγματικότητα ένας καύσωνας – χρειαζόμασταν ένα παλτό για να μας προστατεύει από τον ψυχρό άνεμο.

Όταν φτάσαμε, μας καλωσόρισε το μικρό προσωπικό και μας έδειξε γύρω από τα δύο τηλεσκόπια. Ένα από αυτά, το κύριο, είναι όντως πολύ μεγάλο και λειτουργεί ηλεκτρικά και αυτό που φαίνεται εμφανίζεται σε μια τράπεζα οθονών υπολογιστών. Πολύ υψηλής τεχνολογίας. Το πρόβλημα ήταν ότι ήταν ακόμα φως της ημέρας, έτσι πρότειναν να επιστρέψουμε γύρω στο σούρουπο για να δούμε τι μπορεί να δει.

Κατεβήκαμε λοιπόν τον μικρό δρόμο και μετά στρίψαμε αριστερά. Πρέπει να δω που πάνε αυτοί οι δρόμοι. Περνούσαμε και συνεχίζαμε, ακόμα σκαρφαλώνοντας με τον τεράστιο όγκο του Ψηλορείτη (Όρος Ίδη) στα δεξιά μας όταν φτάσαμε στο τέλος του δρόμου σε ένα μικρό οροπέδιο. Εκεί υπήρχε ένα μισοχτισμένο κέντρο επισκεπτών. Μάλλον δεν θα τελειώσει ποτέ αφού οι επισκέπτες ήταν τόσο λίγοι. Περπατήσαμε σε αυτό το φαινομενικά αμμώδες οροπέδιο της ερήμου για λίγο αναζητώντας το άγαλμα που έφτιαξε μια Γερμανίδα για να τιμήσει την αντίσταση της Κρήτης στον πόλεμο. Δεν το βρήκαμε. Ίσως την επόμενη φορά. Είναι ένα πολύ μεγάλο οροπέδιο και υπάρχουν πολλά πρόβατα εκεί πάνω.

Τότε λοιπόν για δείπνο μέχρι την Ανώγια – δεν υπήρχε πουθενά αλλού να πάρετε κάποιο αξιοπρεπές φαγητό και να επιστρέψετε στο αστεροσκοπείο. Τώρα την πρώτη φορά που πήγαμε ήταν λιγότερο από δώδεκα άτομα εκεί. Αυτή τη φορά το μέρος σέρνονταν. Τα αυτοκίνητα ήταν παντού και πολλοί νέοι Έλληνες ήθελαν να δουν μέσα από το τηλεσκόπιο.

Δυστυχώς μέχρι εκείνη τη στιγμή, στον υπέροχο καθαρό ουρανό της Κρήτης, το αστεροσκοπείο ήταν τυλιγμένο στα σύννεφα. Και το σύννεφο επέμενε ώστε το προσωπικό να μην άνοιγε τις πάνω πόρτες του παρατηρητηρίου. Επομένως, δεν είδαμε τίποτα σε πραγματικό χρόνο. Κυρίως φοβόντουσαν ότι ο καθρέφτης του τηλεσκοπίου θα βρέξει.

Α, λοιπόν, θα επιστρέψουμε την άνοιξη.

Προβολές: 83