Η απίστευτη συγκομιδή ελιάς, – δική μας πάντως
Πέρυσι μαζέψαμε τις ελιές αρκετά νωρίς, τις πρώτες δύο εβδομάδες του Νοεμβρίου και το λάδι ήταν υπέροχο, αν και λίγο πιπεράτο. Φέτος περιμέναμε λίγο μέχρι την επόμενη μέρα της Πρωτοχρονιάς, την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου για τη συγκομιδή της ελιάς. Αυτή τη φορά είχαμε μια απίστευτη συγκομιδή ελιάς, με πολύ μεγαλύτερη κίνηση και στα ελαιοτριβεία, με φορτηγά να καταφθάνουν συνεχώς.
Έχουμε τριάντα δύο ελιές , μερικές από τις οποίες μόλις που παρήγαγαν ελιές και άλλες που είχαν όγκους. Λένε ότι οι ελιές βγαίνουν κάθε δύο χρόνια σε ένα συγκεκριμένο κλαδί, πράγμα που σήμαινε ότι αυτό που μαζέψαμε πέρυσι, αν και με κάποια βοήθεια, δεν θα καρποφορούσε φέτος. Αυτό φαινόταν σωστό.

Βοήθεια από τους ντόπιους
Φέτος όμως, αποφάσισα να προσπαθήσω χωρίς τη βοήθεια των ντόπιων (στην πραγματικότητα ήταν μια Ρουμάνα με έναν Γερμανό, έναν Αλβανό και έναν Σύριο, οπότε όταν λέω ντόπιος το εννοώ με την ευρύτερη δυνατή έννοια.) Σίγουρα ήμουν εκεί εγώ, η σύζυγός μου και δύο φίλοι που είναι και οι δύο Άγγλοι. Ο ένας φίλος ήταν πρόθυμος να βοηθήσει και ο άλλος είχε κάποια εμπειρία και είναι περίπου στα μισά μου χρόνια. Δεν είχαμε μηχανήματα συλλογής , τα περιστρεφόμενα λαστιχένια πτερύγια που λειτουργούν με γεννήτριες. Μόνο δίχτυα, μακριά κλαδιά και μακριά πλαστικά πιρούνια. Επιπλέον, αγοράσαμε εκατό πλαστικές σακούλες για δεκατρία ευρώ στο Alex-Pak. Δεν υπήρχε φορτηγάκι, μόνο το Suzuki Wagon . Κανένα πρόβλημα!
Ένας φίλος μου με κάποια εμπειρία μας πρότεινε, κατά τη διαδικασία κλαδέματος των δέντρων, να κόψουμε τα βαριά κλαδιά ελιάς για να τα ξεκολλήσει η γυναίκα μου από τα δίχτυα. Αυτά τα κλαδιά δεν θα καρποφορούσαν του χρόνου και τα δέντρα χρειάζονται πολύ κλάδεμα. Θα διευκόλυνε επίσης τη ζωή της γυναίκας μου. Επιπλέον, έπρεπε να αφαιρέσουμε το κέντρο των δέντρων, να αφαιρέσουμε όλα τα σταυρωτά κλαδιά και ούτω καθεξής. Λένε στην Κρήτη ότι αν ξαπλώσεις κάτω από μια ελιά με το κεφάλι σου κοντά στον κορμό, θα πρέπει να βλέπεις μόνο τον ουρανό.
Οι τρεις μας, εγώ και οι δύο φίλοι μου, αρχίσαμε να μαζεύουμε με δίχτυα κάτω από τα δέντρα και με τα δύο ξύλα και την τσουγκράνα. Ήταν πραγματικά πολύ διασκεδαστικό. Πλέον συμμετέχαμε σε κάτι που συμβαίνει εδώ και χιλιάδες χρόνια σε αυτό το νησί. Πηγαίναμε από δέντρο σε δέντρο και σε τρεις μέρες είχαμε τελειώσει, ενώ είχαμε κάνει και κάποιο κλάδεμα.
Επιτυχία
Να τι πήραμε: πήραμε 365 κιλά ελιές, τα οποία έδωσαν στο πιεστήριο 79 κιλά λάδι. Με το κόστος του πιεστηρίου σε λάδι (8,2 κιλά) καταλήξαμε με 70,8 κιλά καλού, άγευστου λαδιού. Εξαιρετικό έξτρα παρθένο λάδι που παράγεται απευθείας από τις ελιές. Δεδομένου ότι αυτό είναι πάρα πολύ για δική μας χρήση, συν το ότι χαρίσαμε ακόμη και μερικά μπουκάλια, το μειώσαμε στο μισό και πήραμε 35 κιλά σπίτι. Τα άλλα 35 κιλά τα πουλήσαμε στο πιεστήριο και μας δόθηκαν λίγο πάνω από εκατό ευρώ, ποσό πολύ μεγαλύτερο από την κάλυψη οποιασδήποτε εργασίας, ενώ εγώ είχα ακόμα πολλά να πληρώσω για οποιαδήποτε βοήθεια με το τελικό κλάδεμα.
Αυτό ήταν ένα τεράστιο πλεονέκτημα σε σχέση με πέρυσι, όταν καταλήξαμε με μόνο 33 κιλά λάδι και χωρίς κλάδεμα ή οτιδήποτε άλλο. Και πρέπει να πω ότι ήταν μια εμπειρία που άξιζε τον κόπο. Εγώ και οι άλλοι το απολαύσαμε πολύ και ήταν πραγματικά εύκολο. Απλώς εύκολη και διασκεδαστική δουλειά. Λοιπόν, έχει μείνει λίγο για κλάδεμα, τα δέντρα δεν έχουν κλαδευτεί εδώ και περίπου δεκαπέντε χρόνια, αλλά μπορούμε να το κάνουμε αυτό τώρα χωρίς πίεση, μόνο τις μέρες που λάμπει ο ήλιος.
Η απίστευτη συγκομιδή ελιάς ήταν μια επιτυχία
Έτσι φαίνεται:
Πίνακας περιεχομένων
Προβολές: 39

Είμαι πολύ εντυπωσιασμένος με αυτό, καλή δουλειά... πρέπει να ήταν δύσκολο αλλά άξιζε τον κόπο. Υπέροχο 👍